งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาวิเคราะห์และเสนอแนวทางแก้ไขข้อผิดพลาดในการสื่อสารภาษาจีนด้วยวาจาของผู้เรียนชาวไทยที่เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี โดยเก็บข้อมูลจากการสื่อสารภาษาจีนด้วยวาจาที่ใช้ไม่ถูกต้องในรายวิชาการฟัง-พูดภาษาจีนของกลุ่มเป้าหมาย ตั้งแต่ปีการศึกษา 2555-2561 จำนวน 440 คน ในด้านการออกเสียง และด้านคำและโครงสร้างไวยากรณ์ รวม 1,058 ประโยค จากนั้นวิเคราะห์เชิงพรรณนา โดยใช้กระบวนการวิเคราะห์ข้อผิดพลาด (Error Analysis) ในการเรียนรู้ภาษาเป้าหมายและการถ่ายโอนภาษา (Language Transfer)

จากการศึกษาพบข้อผิดพลาดด้านคำและโครงสร้างไวยากรณ์มากกว่าข้อผิดพลาดด้านการออกเสียง เป็นสัดส่วนร้อยละ 89.32 และร้อยละ 10.68 ข้อผิดพลาดด้านคำและโครงสร้างไวยากรณ์ พบการใช้คำแทนที่ไม่ถูกต้องมากที่สุด รองลงมาเป็นพยางค์หรือคำขาด การเรียงลำดับคำในประโยคไม่ถูกต้อง และพยางค์หรือคำเกิน ตามลำดับ ส่วนข้อผิดพลาดด้านการออกเสียง พบการออกเสียงสระผิดมากที่สุด รองลงมาเป็นการออกเสียงพยัญชนะผิด สาเหตุของข้อผิดพลาดเกิดจากอิทธิพลของภาษาแม่ (ภาษาไทยมาตรฐานและภาษาไทยถิ่นใต้) มากที่สุด รองลงมาคืออิทธิพลจากพฤติกรรมการเรียนภาษาจีนของผู้เรียน อิทธิพลของภาษาเป้าหมาย (ภาษาจีน) รวมถึงวิธีการสอนของผู้สอน นอกจากนี้ ยังพบว่า ภาษาอังกฤษ การจำแนกตำแหน่งและอวัยวะการออกเสียงต่างส่งผลต่อข้อผิดพลาดในการสื่อสารภาษาจีนด้วยวาจาของผู้เรียน สำหรับแนวทางแก้ไขผู้สอนควรเปรียบเทียบความเหมือนต่างของภาษาจีนกับภาษาไทย แนะนำการใช้พจนานุกรม และสื่อเทคโนโลยีในการสืบค้นและช่วยแปลที่เหมาะสมและน่าเชื่อถือ ออกแบบกิจกรรมที่ส่งเสริมให้ผู้เรียนมีส่วนร่วมในการแก้ไขข้อผิดพลาดของตนเอง รวมถึงผู้เรียนต้องหมั่นศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติม และเรียนรู้ด้วยตนเอง

This research aimed to study, analyze and propose a solution for correcting errors in verbal Chinese communication of the Thai learners who enrolled in Chinese listening-speaking courses from the Academic Years 2012 to 2018, at Prince of Songkla University, Pattani Campus. Data were collected from improperly used verbal Chinese communication of the target group of 440 students in the areas of pronunciation, words and grammatical structure in a total of 1,058 sentences.  Descriptive analysis was then used in the process of error analysis to learn the target language and language transfer.

The findings revealed that there were more words and grammatical errors than pronunciation errors, which accounted for 89.32% and 10.68% respectively. In the areas of word and grammatical errors, the most frequent ones were substitution errors followed by the missing syllable or missing word errors, the wrong word order as well as extra unnecessary syllable or word errors, respectively. As for pronunciation errors, the most errors were found in the mispronunciation of vowels followed by the mispronunciation of consonants. The cause of such mistakes was interference from the mother tongue (Standard Thai language and Southern Thai dialect), followed by the learner’s Chinese learning behavior, influence of the target language (Chinese), as well as the lecturer's teaching methods. It was additionally found that the sound origins and the phonological organs used in the English language, also caused errors in verbal Chinese communication among the Thai learners of Chinese. Therefore, it is suggested that teachers should compare the similarities and differences between Chinese and Thai, recommend the appropriate use of dictionaries and media technology for reliable and accurate searching and translating from one language to the other, and finally, design activities that involve students in the process of analyzing their own errors as well as encourage continuous further study and self-directed learning.