รูปแบบการเรียนการสอนเพื่อเสริมสร้างซอฟต์สกิลด้านการสื่อสารภาษาไทย สำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต
Instructional Model for Enhancing Thai Communication Soft Skills for Kasem Bundit University Students.
วันที่ส่งบทความ: 22 พ.ค. 2567
วันที่ตอบรับ: 20 มิ.ย. 2567
วันที่เผยแพร่: 1 ก.ค. 2568
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบของซอฟต์สกิลด้านการสื่อสารภาษาไทย สำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต 2) พัฒนารูปแบบการเรียนการสอน และ 3) ศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการเรียนการสอน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้ประกอบการ 10 คน ผู้เชี่ยวชาญด้านการสอนหมวดวิชาศึกษาทั่วไปและการสื่อสารภาษาไทย 10 คน บัณฑิตมหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิตที่จบปี พ.ศ. 2562 – 2564 จำนวน 300 คน และนักศึกษารายวิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร กลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง กลุ่มละ 50 คน เครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์เชิงลึก แบบบันทึกการสนทนากลุ่ม แบบทดสอบก่อนและหลังเรียน และแบบวัดทักษะซอฟต์สกิลด้านการสื่อสารภาษาไทย สถิติวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์เนื้อหา การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ และการทดสอบที โดยใช้กระบวนการวิจัยและพัฒนา 3 ระยะ ได้แก่ 1) ศึกษาองค์ประกอบของซอฟต์สกิลด้านการสื่อสารภาษาไทย 2) พัฒนารูปแบบการเรียนการสอน และ 3) ศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการเรียนการสอน ผลการวิจัย พบว่า องค์ประกอบของซอฟต์สกิลด้านการสื่อสารภาษาไทยมี 4 ทักษะ ได้แก่ การสื่อสารในตัวเอง การสื่อสารระหว่างบุคคล การสื่อสารกระบวนการกลุ่ม และการสื่อสารมุ่งเป้าหมาย รูปแบบการเรียนการสอนประกอบด้วย การมองตัวออก การบอกตัวได้ การใช้ตัวเป็น และการเล่นและเรียนเป็นทีม ประสิทธิผลของระดับซอฟต์สกิลด้านการสื่อสารภาษาไทยของกลุ่มทดลองอยู่ในเกณฑ์สูงสุด และการเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้ของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Abstract
The purpose of this research is a 1) studying the components of Thai language communication soft skills; For Kasem Bundit University students, 2) developing the instructional model and 3) studying the effectiveness of the instructional model. The sample group is 10 entrepreneurs, 10 experts in teaching general education and Thai language communication, 300 Kasem Bundit University graduates who graduated from 2019 – 2021 and students in the Thai Language for communication coursing. Control group and experimental group, 50 people per group. The research tools are questionnaires, in-depth interviews. group discussion recording form, testing before and after class and Thai language communication soft skills testing data analysis statistics are mean, frequency, percentage, standard deviation, content analysis, exploratory factor analysis and examination of t-test by using a 3-phase research and development process: 1) To study the components of Thai language communication soft skills, 2) To develop the instructional model, and 3) To study the effectiveness of the instructional model. The research results found that There are 4 components of soft skills in Thai language communication: self-communication; interpersonal communication, group process communication and targeted communication. Instructional Model include look at yourself, tell to yourself, use yourself, play and learn as a team. The effectiveness of the soft skills level in Thai language communication of the experimental group was at the highest level and achievement between the control group and the experimental group. When the test results before studying are compared with after studying. It appears that they are significantly higher at the .05 level.
Keywords
รูปแบบการเรียนการสอน ; ซอฟต์สกิลด้านการสื่อสารภาษาไทย ; ประสิทธิผลของรูปแบบการเรียนการสอน; Instructional Model; Thai Communication Soft Skills; Effectiveness of Instructional Model
How to cite!
ปรภัสร์ มาสะอาด, & สุเวส อันตรีวรกุล. (2568). รูปแบบการเรียนการสอนเพื่อเสริมสร้างซอฟต์สกิลด้านการสื่อสารภาษาไทย สำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต. วารสารพัฒนาการเรียนการสอน มหาวิทยาลัยรังสิต, 19(2), 133-151
References
ขวัญเรือน กิติวัฒน์, & ภัสวลี นิติเกษตรสุนทร. (2541). แนวคิดเบื้องต้นเกี่ยวกับพฤติกรรมการสื่อสาร. ในพฤติกรรมการสื่อสาร (พิมพ์ครั้งที่ 2). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
พระพรหมคุณาภรณ์ ป.อ. ปยุตโต. (2552). การศึกษาทั่วไปเพื่อพัฒนามนุษย์. ศูนย์บริหารจัดการวิชาศึกษาทั่วไป มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2562). หลักสูตรวิชาศึกษาทั่วไป: หลักการและวิธีดำเนินการ (พิมพ์ครั้งที่ 4). สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มติชนออนไลน์. (2564). 5 ซอฟต์สกิลที่คนทำงานยุคนี้ต้องมี. สืบค้นจากhttps://www.matichon.com.th/lifestyle/social-women/news2824594
วิชัย วงษ์ใหญ่, & มารุต พัฒผล. (2564). การเรียนรู้แบบนำตัวเองเชิงสร้างสรรค์. ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. สืบค้นจากhttp://www.curriculumandlearning.com
วิชัย วงษ์ใหญ่, & มารุต พัฒผล. (2562). Soft skills to master. ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศูนย์การเรียนรู้ทางธุรกิจสำหรับ SME ธนาคารกรุงเทพ. (2563). จบใหม่ควรรู้ ทักษะและทัศนคติก่อนไปสัมภาษณ์งาน: สกิลที่ตลาดต้องการ. สืบค้นจาก https://www.bangkokbanksme.com/en/skills-attitudes-before-job-interview
สยามรัฐออนไลน์. (2563). จ๊อบไทยเผยผลสำรวจโลกการทำงานที่เปลี่ยนไปในยุค Post COVID-19 Pandemic. สืบค้นจาก https://siamrath.co.th/n/204563
สุรางค์ ธรรมโวหาร, สุวิชา วันสุดล, & สิรินพร บ้านแสน. (2559). การพัฒนารูปแบบการสอนด้วยการชี้นำตนเองเพื่อเสริมสร้างทักษะการเรียนรู้ตลอดชีวิต (ESPASA Model) สำหรับครูวิชาชีพระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 10(2), 186–198.
สิระ สมนาม. (2560). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้โดยใช้แนวคิดเชาวน์ปัญญาเชิงปฏิบัติการร่วมกับกระบวนการสุนทรียสาธก เพื่อส่งเสริมความสามารถในการวิเคราะห์วรรณคดีสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต [วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร].
สุริยะ หาญพิชัย. (2563). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยใช้การเรียนรู้ด้วยกระบวนการกลุ่มในรายวิชาสถานการณ์โลกปัจจุบัน. วารสารลวะศรี มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี, 4(1), 16–25.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2561). แผนอุดมศึกษาระยะยาว 20 ปี พ.ศ. 2561–2580. บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
อรอุมา บัวทอง. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความสามารถตนเอง การกำหนดเป้าหมาย บุคลิกภาพ กับประสิทธิผลในการทำงานของพนักงานสถาบันการเงินแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร [วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์].
Davis, K., Christodoulou, J., Seider, S., & Gardner, H. (2011). Cambridge handbook of intelligence. Cambridge University Press.
Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1994). The nuts and bolts of cooperative learning. Interaction Book Company.
Knowles, M. S. (1975). Self-directed learning: A guide for learners and teachers. Association Press.
Papert, S., & Harel, I. (1991). Constructionism: Research reports and essays 1985–1990 by the Epistemology and Learning Research Group, the Media Lab, Massachusetts Institute of Technology. Pearson.

Approved By TCI (2025 - 2029)
Indexed in
